Het zijn bewogen weken de laatste tijd hier in San Carlos. In de korte tijd dat ik hier ben, heb ik al verscheidene marsen, optochten, voorbij zien komen. Het is hier een erg populair fenomeen dat vooral dient ter ondersteuning van iets - waar het 'bij ons' vooral is bedoeld als protest. Vorige week heb ik - enigszins tegen wil en dank, het idee was dat alle werknemers van de gemeente meededen - meegelopen in de 'marcha' voor een gemeentelijke forumbijeenkomst, die als doel had de huidige en vorige werknemers van de gemeente te informeren. Het is nogal (partij)politiek gekleurd en alvast gericht op de presidentiële verkiezingen die volgend jaar gehouden zullen worden. De burgemeester presteert het om ruim twee-en-een-half uur aan het woord te zijn. Ik moet heel eerlijk bekennen dat het gebeuren me deed denken aan een erg saaie kerkdienst met een nog saaiere preek die je uit moet zitten.
Verder was en is San Carlos nationaal en internationaal in het nieuws vanwege het - zoveelste? - grensconflict met Costa Rica omtrent de grensrivier, de Río San Juan. Alhoewel er een uitspraak ligt van vorig jaar door het Internationale Hof van Jusititie in Den Haag die bepaalt dat de rivier bij Nicaragua hoort, is er toch onenigheid ontstaan. Dit komt omdat Nicaragua bezig is de rivier te dreggen en de Costa Ricanen beweren dat hun grondgebied hierbij wordt betreden. De kwestie houdt iedereen bezig en vorige week was San Carlos even de politieke hoofdstad van Nicaragua: het nationale parlement hield hier - in de sporthal, de grootste openbare ruimte van San Carlos - een speciale zitting die aan het conflict was gewijd. Heel San Carlos werd overspoeld door dure jeeps met airco met daarin een of meerder van de in totaal 91 gedeputeerden met hun gevolg, veel pers en beveiligingsmensen. Iedereen werd opgeroepen om de zitting bij te wonen en de sporthal was afgeladen vol. Ondertussen is er nog steeds geen oplossing gevonden, ondanks de bemiddeling van de OAS (Organisatie van Amerikaanse Staten).
De rivier waar het allemaal om gaat: de San Juanrivier, hier bij San Carlos
En dan was er het afgelopen weekend ook nog het tweede 'Carnaval Acuático' oftewel watercarnaval. Dit groots georganiseerde evenement bestaat uit twee delen: op het water is er een soort 'gondelvaart', een optocht over het meer langs de boulevard - waar het publiek staat samengedromd. Allerlei instanties doen mee en presenteren zich middels een versierde boot. Zelf was ik door iemand uitgenodigd om mee te varen op een motorbootje, dus ik heb alles goed van dichtbij kunnen aanschouwen. Aan land zijn er allerlei carnavalbands vanuit het hele land, die zich presenteren met muziek en dans en waaruit de beste wordt gekozen. 's Avonds was er live muziek op de boulevard met de nationale band Makoya en kon er door iedereen volop gedanst worden. Het carnaval werd de hele dag direct op de nationale televisie uitgezonden en vandaag hoorde ik al van collega's dat ik op tv was gesignaleerd al dansend op het plein.
Voor de internationale reputatie van Nicaragua èn voor de vele legale en illegale Nicaraguaanse immigranten in Costa Rica is het te hopen dat men voor wat betreft het grensconflict snel tot een vreedzame oplossing komt - maar ik hoor hier niet veel mensen die zich daar druk over maken. De meeste mensen zijn ervan overtuigd dat het allemaal met een sisser zal aflopen en hopelijk krijgen ze snel gelijk!
