Een dagje op pad met de burgemeester van San Carlos

Afgelopen donderdag ben ik een dag op pad geweest met Jhonny Gutierrez, de eerste burger van San Carlos. De dag begon 's ochtends bij een school waar activiteiten waren voor kinderen van groep 1 en 2: er werd gezongen en gedanst, de kinderen kregen naast ballonnen ook wat te eten en te drinken, er waren toespraakjes en tenslotte de piñatas: grote holle figuren van papier maché die de kinderen geblinddoekt en dansend op de muziek met een stok moeten kapotslaan totdat alle snoep eruit valt en iedereen kan graaien.

Dan gaan we via het gemeentehuis - wat altijd oponthoud betekent doordat allerlei mensen de burgemeester willen spreken - met de pickuptruck richting Los Chiles, na San Carlos de grootste kern van de gemeente. De vaste chauffeur rijdt en naast de burgemeester en ik past er niemand meer bij in de cabine. De rest van het 'gevolg' - mensen van de lokale radio en tv, de directeur projecten van de gemeente - moeten genoegen nemen met een plaatsje in de laadbak achterin.

In Los Chiles aangekomen, hebben we eerst een ontmoeting bij een Ierse priester thuis, met een leider van een kleine buurtschap, Juan Obando. Om in zijn dorp - San Ramón - te komen moet je de laatste drie uur te paard of op een muildier over een erg modderige weg. Het gebied ontsluiten door een betere weg aan te leggen is wat de gemeenschap wil, en de burgemeester zegt toe dat de gemeente er volgend jaar werk van zal maken.

Jhonny Gutierrez aan het woord

Daarna worden er schoolboeken en voetbalshirts overhandigd aan leerlingen van een middelbare school in aanwezigheid van leiders van de sandinistische jeugdbeweging. In de speeches wordt veelvuldig gerefereerd aan het sandinisme: de presidentsverkiezingen zitten er al aan te komen volgend jaar.. Tenslotte bekijken we nog een annex in aanbouw van een multifunctioneel dorpshuis en daarna kan er rond een uur of vier,vijf dan eindelijk geluncht worden. De maaltijd is besteld bij een  mevrouw in huis waar de burgemeester altijd eet en het smaakt voortreffelijk. Ook na het eten staan er alweer verscheidene mensen op Jhonny te wachten en hij staat iedereen even vriendelijk en geduldig te woord. Zelf moet hij ook hier een daar een aantal mensen spreken en hij groet onderweg iedereen.

Een nog redelijk goed stuk weg in San Carlos

Vervolgens gaat de reis verder naar het dorpje Esperanza no. 1 over een erg slechte weg, waar de gemeente bezig is met het verbeteren van een nog slechtere weg, richting de buurtschap Boca Negra. Maar als we daar aankomen, is het al te donker om nog iets te kunnen doen en daarom gaan we onverrichterzake weer naar huis: terug naar San Carlos, waar we rond een uur of half acht aankomen. De directeur projecten krijgt de opdracht om de volgende ochtend om vijf uur weer richting Esperanza te gaan om de weg alsnog te checken.